جوانان سیستان و بلوچستان به جای سلاح تفنگ و سرنیزه به سلاح قلم، علم و دانش مسلح شوند و از حالت سنتی به مدرنیته تبدیل شوند. در قرن ۲۱ در حالی به سر می بریم که دنیا پیشرفت ها و دگرگونی های زیادی کرده است. جوامع سنتی در اغلب نقاط جهان به سوی مدرنیته حرکت کرده اند ولی در گوشه ای از جهان هنوز مردم بر سنت گرایی استوارند. جنگهای قبیله ای و طایفه ای در این مناطق نشان از عدم گرایش طوایف و قبایل به سوی مدرنیته و پیشرفت است. هنوز سردار و سردار گرایی حرف اول را در منطقه می زند. چیزی که به وفور در مناطق موصوف یافت می شود اسلحه گرم هست که در دست هر جوانی پیدا می شود.
هر زمان اسلحه قلم که بهترین سلاح است جایش را به اسلحه گرم داد در آن منطقه پیشرفت حاصل نمی شود و نزاع های طایفه ای تشدید می شود و بعضاً در برخی از نزاع های طایفه ای به قرآن و سنت پیامبر سوگند خورده می شود اما بعد از صلح و سازش بصورت ریش سفیدی، طوایف همدیگر را به قتل رسانده اند.
جوان امروز سیستان و بلوچستان به جای اینکه اسلحه اش علم و دانش باشد تفنگ و سرنیزه است که به آن افتخار می کند و با ان عکس سلفی می گیرد و در جامعه سنتی سیستان و بلوچستان تنها چیزی که ارزش ندارد جان انسان است که راحت گرفته می شود.اسلحه های که باید در جهت امنیت استفاده شود در جهت خشونت و نزاع استفاده می شود و جمع آوری اسلحه گرم مجوزدار و بدون مجوز از دست مردم می تواند تا حدودی جلوی این ناسازگاریهای اجتماعی را بگیرد.
دخیل نمودن علمای سرشناس و بارز منطقه و اهمیت دادن به سران و ریش سفیدان پرنفوذ استان می تواند تا حدود زیادی جلوی درگیریهای طایفه ای را بگیرد.
مراجع امنیتی و قضایی قبل از اینکه طوایف اقدام به انتقام گیری کنند وارد کارزار شوند و قاتل یا قاتلین را تعقیب، دستگیر، محاکمه و به مجازات شرعی و قانونیش برسانند.
به امید روزی که استانی امن داشته باشیم و به جای اینکه جوان ما اسلحه اش تفنگ و سرنیزه باشد قلم و علم و دانش باشد آن وقت هست که بوی پیشرفت را خواهیم دید.
هر زمان که علوم شرعی و علوم روز در موازات همدیگر حرکت کنند منطقه امن خواهیم داشت.
